28 sierpnia w Centrum Promocji Młodych w ramach „Wilii kreatywnych działań” odbyły się warsztaty pisarskie, które poprowadziła Sylwia Chutnik – pisarka, polska kulturoznawczyni, feministka, działaczka społeczna, trzykrotnie nominowana do Nagrody Literackiej Nike oraz laureatka Paszportu Polityki w kategorii Literatura za rok 2008.
Było trochę praktyki – dokładnie dziesięciominutowe pisanie opowiadania na bazie trzech słów, ale najważniejsze, na czym skupiła się pisarka to była teoria.
Warsztaty z Sylwią Chutnik w pigułce.
1. Ważny jest konkretny temat, o jakim piszemy. ”Co z tego, że będziemy mieli piękne opisy przyrody, jeśli osoba czytająca nie będzie wiedziała, o co konkretnie chodzi w Twoim tekście.”
Rada.
Napisz na pół strony, o czym będzie Twój tekst. Nie będzie łatwo, będziesz chciał spisać wszystko, przekazać całe swoje myśli, ale tak się nie da. W rezultacie wyjdzie Ci tekst na półtorej strony, a nie na pół, ale napisz, popraw, aż powstanie Twoje streszczenie. Wtedy sam będziesz wiedział, jakie konkretne myśli chcesz przekazać czytelnikowi.
„Trzeba wiedzieć, o czym się pisze.” – Sylwia Chutnik
- Literatura jest złożona z klocków: scen, akcji…
- Istotne jest budowanie atmosfery.
„Nie wiem, jak to robią, chciałabym wiedzieć, ale przypuszczam, że siadają i piszą.” – Sylwia Chutnik
Rada.
Aby dobrze pisać, trzeba często pisać!
- Wypracowanie bohatera, jego uczuć, sytuacji.
- Jasne zakończenie, które wynika z tekstu.
- Trzeba wiedzieć, do czego się zmierza.
- Ważna jest oś główna, na której opiera się cały tekst.
- Nie zbaczać z trasy. „Pamiętać to jest opowiadanie o tym i o tym.”
- KONSTRUKCJA BOHATERA:
- a) Są różne sposoby tworzenia bohatera, niektórzy rysują swoją postać, natomiast inni oglądają zdjęcia.
Rada.
Postaw sobie pytanie, co Twoja postać robiła przez zaczęciem tekstu i po jego zakończeniu tekstu. Wyobraź sobie, co robiła po tym, jak się urodziła. – tak, aby przedstawić konsekwencje.
Jeśli wprowadzimy czerwoną lampę, to już nie jest zwykła lampa, jest czerwona, ona zwraca uwagę czytelnika. On będzie się zastanawiał co się z nią później stanie. W takim razie niech potem symbolicznie przewinie się przez historię – stworzy nastrój.
Rada.
Jeśli podajemy coś konkretnego, charakterystycznego – to musimy mieć świadomość, że jeśli bardziej określamy atmosferę, musimy wiedzieć, co chcemy przez to przekazać.
b) Język bohaterów – jak mówią, jakiego rodzaju sformułowań używają etc.
Dobrze jest utrzymać konsekwencję w narracji.
Rada.
Zadaj sobie pytania:
Kto mówi? → np. 1os. → narrator wszechwiedzący
Kim my jesteśmy?
Kim jest Twój bohater?
Jakiego języka używa?
- Gazety, które pozostały na rynku i publikują:
– Zeszyty literackie
– Lampa
- Słuchaj zdania innych.
- Swoje teksty niech czytają ludzie, którzy mają różne upodobania czytelnicze. Np. niech Twój tekst przeczytają trzy osoby: jedna lubi horrory, druga romanse, a trzecia dramaty historyczne. Ważne jest to, że każdy wyłapanie inne błędy albo nawet ten sam. Ty czytając kilka razy ten sam tekst, już ich nie widzisz.
- Swoim czytelnikom nie zadawaj pytania, czy Ci się podobało (i tak pewnie to zrobisz, bądźmy szczerzy, każdy chce wiedzieć), ale, „co byś tu zmienił?” Każdy z tych trzech osób miałby inne spojrzeniem, inne pomysły, co dla Ciebie, twórcy, jest istotne.
- Nie używaj dużej ilości znaków interpunkcyjnych.
- Przy sprawdzaniu tekstów przez wydawców, nie są ważne dwa pierwsze zdania, jak wiele osób sądzi, ale dwie pierwsze strony. Więc nie główkuj tak nad pierwszym zdaniem.
„Mniej fajerwerków, więcej treści”. – Sylwia Chutnik
Podsumowanie:
- Trzeba pracować nad tekstem.
- Język.
- Detale.
- Atmosfera.
- Klasyczna metoda: wstęp, rozwinięcie, zakończenie.
- „Nie ma co się sposobić, trzeba siąść i napisać. Taka rada cioci Kloci”. – Sylwia Chutnik
Było miło, sympatycznie i z humorem. Sylwia nie wyszła, nie przekazując nam wszystkiego, co było istotne, a zostawiała w naszych głowach naprawdę wiele. Za co dziękujemy i serdecznie zapraszamy ponownie!
